Wat wordt bedoeld met legalisatie van een beëdigde vertaling?

Als een beëdigde vertaling voor het buitenland is bestemd, wordt vaak om een legalisatie gevraagd.
Legalisatie betekent dat de handtekening van de beëdigd vertaler op echtheid wordt gecontroleerd.

Een beëdigde vertaling kan op twee manieren worden gelegaliseerd, namelijk door middel van een verkorte legalisatieprocedure (apostille) of een uitgebreide legalisatieprocedure.

Verkorte legalisatieprocedure (apostille)

Als de beëdigde vertaling bestemd is voor een land dat is aangesloten bij het Apostilleverdrag, volstaat een apostille. Dit is een gestandaardiseerde verklaring in de vorm van een stempel of sticker, die op de vertaling wordt geplaatst. Een apostille kan worden gehaald bij de Centrale Balie van een arrondissementsrechtbank, ongeacht waar de beëdigd vertaler zijn handtekening heeft gedeponeerd.

Uitgebreide legalisatieprocedure

Als de beëdigde vertaling bestemd is voor een land dat niet is aangesloten bij het Apostilleverdrag, moet een uitgebreide legalisatieprocedure worden doorlopen. Deze ziet er als volgt uit:

• De handtekening van de beëdigd vertaler moet worden gelegaliseerd door de Centrale Balie van een arrondissementsrechtbank door middel van een legalisatiestempel.
• De handtekening van de arrondissementsrechtbank moet worden gelegaliseerd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag.
• De handtekening van het Ministerie van Buitenlandse Zaken moet worden gelegaliseerd door het consulaat of de ambassade van het land waarvoor de beëdigde vertaling is bestemd.